"Zośka" - moja wielka miłość:

wspomnienia Hali Glińskiej

Autor:	Halina Glińska Sapalska (1922-2015)
Opracowanie:	Dorota Majewska Aleksandra Prykowska-Malec
Wydawca:	Sport i Turystyka - Muza (2017)
ISBN:	978-83-287-0796-2
Autotagi:	autobiografie druk książki literatura faktu, eseje, publicystyka
	4.0
	Hala była sanitariuszką batalionu "Golski" i wielką miłością "Zośki" Tadeusza Zawadzkiego. Poznajemy jej beztroskie dzieciństwo w zamożnej rodzinie właściciela fabryki środków chemicznych w przedwojennej Warszawie, piękny okres nauki w gimnazjum Królowej Jadwigi i zawarte wtedy przyjaźnie, wspólne zabawy, wyjazdy i harcerstwo. Do grona przyjaciół Hali należeli: Danka Zdanowiczówna, Hala Krauze, Maria Rabińska, Janek Bytnar "Rudy" i jego siostra Duśka, Alek Dawidowski i oczywiście Tadeusz Zawadzki "Zośka". I nagle, ci młodzi ludzie, tuż po maturze lub tuż przed maturą, stanęli wobec grozy wojny. Nie zastanawiając się zbytnio podjęli walkę, wielu z nich zginęło. Hala wraca myślami do tragicznych przeżyć wojennych. Wspomina też lata powojenne, męża Felicjana, dwie córki i sześcioro wnucząt. Zmarła w 2015 roku. Wspomnienia Haliny Sapalskiej z domu Glińskiej zostały spisane przez autorki w ostatnich latach życia bohaterki. Dorota Majewska, a później Aleksandra Prykowska-Malec towarzyszyły Halinie Sapalskiej do końca, gromadząc pokaźny materiał, będący podstawą do zapisu wspomnień. Wciąż mają też kontakt z jej rodziną. Książkę wzbogacają niepublikowane dotąd fotografie oraz dokumenty z prywatnego zbioru. Więcej...

Zaloguj się by ocenić

Zgłoś problem

Wypożycz w krakowskiej bibliotece

Dostęp online

Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.

Dodaj link

Recenzje

stec_maria

Lektura tej książki może nastręczyć Czytelnikom wielu trudności, ponieważ jest napisana w klimacie "strumienia świadomości". Taki "groch z kapustą". "Zośka i spółka" zasługiwali na bardziej uporządkowaną książkę. Żeby dotrzeć do informacji o "Zośce" oraz innych bohaterach "Kamieni na szaniec" (których to informacji jest zdecydowanie mniej, niż bym chciała), musiałam się przekopać przez liczne stronnice traktujące o pani Hali, jej przodkach, rodzinie i innych zupełnie mnie nie interesujących sprawach. Dygresji tu co niemiara, co chwila jakaś przerwa na odpoczynek (pani Hala miała wszak ponad 90 lat, jak powstawała książka), czy wzmianka o piciu kawy. Niemniej jednak można spróbować podołać - tylko należy uzbroić się w cierpliwość.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum

Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.

Okładki

Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.

Zgłoś problem